Eνα δάκρυ κύλησε από της ψυχής τα βάθη  
ένα παράπονο πικρό είναι αυτό το δάκρυ ...;  
Ισως είναι γιατί δεν με κατάλαβε ποτέ κανείς  
ίσως και να μην φταις ούτε κι εσύ  
γιατί ποτέ δεν σου ζήτησα κάτι μεγάλο ...;  
Αυτό που ζήτησα ήταν την ζεστή σου αγκαλιά  
λίγο γέλιο λίγη χαρά ...;  
Μα φαίνετε ήταν στ'αλήθεια πολύ αυτό που ζητούσα!  
ή οι άνθρωποι είναι πια τόσο μικροί και φτωχοί  
στο πνεύμα και στην ψυχή;  
που δεν μπορούν να προσφέρουν  
ούτε αγάπη, ούτε γέλιο,  
ούτε λίγη χαρά στη ζωή ...;

Ισως δεν φταίνε οι άνθρωποι  
ίσως να φταίει η ύλη  
που απλόχερα μας έχει χαριστεί  
και κάνουμε το λάθος να πιστέψουμε  
πως αναπληρώνει το πνεύμα το ανθρώπινο  
και την αγάπη της ψυχής.

Και το δινουμε παντα σε ατομα που δεν αξιζουν δυστηχως . .