Είναι ευλογία να γεννιέσαι σε τόπο που είναι προικισμένος με κάθε λογής ομορφιές!! 

Κλινδιά Ηλείας..το Χωριουδάκι μας!! 

Εκεί μεγαλώσαμε, παίξαμε, είχαμε τους πρώτους μας έρωτες στα κρυφά.

Μάθαμε να αγαπάμε τη φύση, να τρέχουμε ελεύθεροι και να αναπνέουμε υγεία!!

Είμαστε τυχεροί!!

Κάθε που η σκέψη μου γυρνά εκεί η καρδία μου χτύπα δυνατά..

Φτάνοντας στη μεγάλη στροφή και αντικρίζοντας το καταπράσινο τοπίο , οι κόρες των ματιών μου διαστέλλονται

για να μπορέσουν να αντέξουν τούτη την ομορφιά, την ομορφιά του τόπου μας.

Τι πιο μεγαλειώδες από την εικόνα ενός παιδιού να τρέχει ελεύθερο, να αγγίζει τη χλόη και να

χαϊδεύει τα ζώα??

Μήπως η εικόνα ενός παιδιού που στέκει στα κάγκελα ενός διαμερίσματος και αντίκρυ του υψώνεται μπετόν??

Τι πιο μουσικό από τα θροΐσματα των δένδρων και τον ήχο του ποταμού??

Μήπως ο εκκωφαντικός θόρυβος των αυτοκινήτων της τσιμεντούπολης??

Τι πιο αληθινό από τη χειρονομία της γιαγιάς που βγάζει από τη ποδιά της καραμέλα και δίνει στα παιδάκια??

Μήπως τα ναρκωτικά που μοιράζουν στους δρόμους ανενόχλητοι οι έμποροι??

Τι πιο υγιές απ το να παίζεις σε κεινο το γήπεδο του οποίου δε φαίνονται ούτε καν οι γραμμές, καθώς ο ήλιος και η βροχή σε συντροφεύει??

Μήπως τα παιδιά που ορίζει η τεχνολογία και σιγά σιγά καταστρέφει από την αλόγιστη και μη ελεγχόμενη χρήση της??

Τι πιο γευστικό από τα φρέσκα προϊόντα που βρίσκονται στον κήπο μας και τις παραδοσιακές συνταγές των γιαγιάδων?

Μήπως τα κατεψυγμένα προϊόντα, τα συσκευασμένα και γεμάτα συντηρητικά??

Η ιστορία, μας έχει δείξει πως δεν εκτιμούμε τα όσα έχουμε και αναζητώντας τα δέντρα, χάνουμε το δάσος!

Ελπίζω οι επόμενες γενιές να καταφέρουν να εκτιμήσουν όχι μόνο την Ιθάκη, αλλά και τον πηγαιμό..Γιατί ο δρόμος όλο και μακραίνει

μα η ζωή μικραίνει..

Είμαι σίγουρος πως όλοι μας αγαπάμε τον τόπο που μεγαλώσαμε και γίναμε αυτοί που είμαστε τώρα..

Φτάνει μόνο να το δείξουμε..

πήγαινε να δεις ένα ακρωτήριο, ένα βουνό, μια θάλασσα, κι ένα ποτάμι και τα είδες όλα!

ΣΩΚΡΑΤΗΣ.